Woord vooraf

Een blog over de Agion Oros (Athos), de Tuin van de Moeder Gods, het spirituele centrum van het oosters-orthodoxe christendom.
En dus ook over kloosters, pelgrimeren en ikonen. (Tekst in geel bevat een link)
Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe blogs? Abonneer u onderaan deze pagina.

vrijdag 9 september 2011

59 - Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ VAN I.M. PANTOKRATOROS 1/2

Het doel van mijn pelgrimstocht op deze, zoals gebruikelijk, zeer warme zomerdag op de Agion Oros is het Heilige Klooster Pantokrátoros. Ik wil vandaag graag de ikoon van de Panagía Geróntissa (Grieks: Η Παναγία Γερόντισσα) begroeten (zie afbeelding hiernaast) en ook het (ikoon)schilderwerk van de Kretenzische School zien. Daarom vertrek ik vroeg vanuit I.M. Vatopedíou naar I.M. Pantokrátoros.
                                                Via het bronhuis langs de kalderími klim ik de heuvel op. Ik werp nog een laatste blik op het klooster waar ik de nacht heb doorgebracht en zet mijn tocht voort. 

                                                      Uitzicht over I.M. Vatopedíou

Het monopáti lijkt niet druk belopen. Moeilijk is het niet, zeker niet met een prima kaart bij de hand en de routebeschrijving van de Friends of Mount Athos (FoMa). Maar de hete zomerlucht, het stijgende karakter en de rugzak op de rug maken wel heel erg dorstig. De stenen bron staat helaas droog, dus heb ik zelf voor voldoende water voor onderweg gezorgd. 



Volgens de eerder genoemde routebeschrijving is de afstand I.M. Vatopedíou-I.M. Pantokrátoros 8.6 km. Inclusief (foto)stops heb ik voor die afstand een kleine drie en een half uur gebruikt. Onderweg had ik onder meer dit mooie uitzicht op een kellí en een toren:


Kent iemand de naam van deze kellí en de toren?/Ξέρει κάποιος αυτό το κελλί (το όνομα) καί τον πύργο;

Na zo'n drie uur lopen komt I.M. Pantokrátoros in zicht, op de achtergrond is I.M. Stavronikíta te zien, mijn overnachtingsklooster:


Ik daal het monopáti verder af, loop langs de velden van het klooster, waar monniken aan het werk zijn, en ga de poort door. In de archondaríki is niemand aanwezig: koffie en water is self-service. Buiten bij de deur is een 'oproepbel' voor de archondáris. Na een paar keer bellen vraagt een stem wat ik wil. Vijf minuten later verschijnt de jonge archondáris, Vader N., en samen gaan we naar de kerk waar de ikoon van de Panagía hangt.

 

                                                                 









Archondaríki/Το αρχονταρίκι van I.M. Pantokrátoros (juli 2011)